Frida Kahlo's onbekende leven, werken en betekenisvolle uitspraken

De schilder, wiens echte naam Magdalena Carmen Frida Kohlo Calderon is, is Mexicaans. Ze leefde tussen 1907 en 1954. De schilder, die een populair icoon werd, werd omschreven als een surrealist. Ze heeft de surrealistische beweging echter altijd afgewezen. De vraag wie Frida Kohlo is, kan als volgt kort worden beantwoord.

Het leven van Frida Kahlo

De schilder Frida Kohlo werd in 1907 geboren in de stad Coyoacan, ten zuiden van Mexico. De schilderes, bekend om haar gevoeligheid voor sociale gebeurtenissen en haar betrokkenheid bij de politiek, werd oorspronkelijk geboren in 1907, maar kondigde haar geboortedatum aan op 7 juli 1910, de dag van de Mexicaanse Revolutie. Ze wenst dat haar leven begon met de geboorte van een nieuw, modern en democratisch Mexico.

Het leven van de schilder ging echter met grote moeilijkheden door. Ze kreeg op zesjarige leeftijd polio en liep mank in een van haar benen. Binnen het kader van de medische mogelijkheden van die tijd werd geprobeerd de mankheid te elimineren of te verlichten met een houten plaquette. Dit leidde ertoe dat Frida Kohlo een wrede bijnaam kreeg, zoals 'houten been Frida'.

Frida Kohlo klampte zich vast aan het leven met deze handicap. Tijdens haar tienerjaren won ze de National Preparatory School, die het beste onderwijs in haar regio bood. Op deze veelzijdige school was het niet alleen belangrijk om de lessen te halen. De school wilde zeer effectieve kunstenaars voortbrengen op gebieden als kunst, wetenschap, filosofie en literatuur. Daarom moest elke student geïnteresseerd zijn in deze vakgebieden. Daarom verwierf Frida op deze school de bewegingen, opvattingen en vaardigheden die invloedrijk zouden zijn in haar artistieke leven. Namen als Alejandro Gomez Arias, Jose Gomez Robleda en Alfonso Villa, die belangrijke intellectuele figuren in Mexico zouden worden, waren Kohlo's klasgenoten. Kohlo, die ook op school haar kunst en opvattingen wilde ontwikkelen, werd lid van een anarchistische literaire groep. Frida Kohlo, die een sterke vrouwelijke actrice wilde worden, veranderde haar leven compleet door een verkeersongeval.

Het ongeluk dat het leven van Frida Kahlo veranderde

Op 17 september 1925 kreeg Frida Kohlo, die 18 jaar oud was, een ernstig ongeval toen de bus waarin ze zat op een tram botste op weg van school naar huis. Kohlo, die bij dit ongeval veel van haar vrienden verloor, liep bij dit ongeval ook ernstige rug- en heupfracturen op. Een van de ijzeren staven van de tram drong Kohlo's linkerheup binnen en verliet haar bekken. De rest van Kohlo's leven zou worden doorgebracht tussen doktoren, ziekenhuizen en medicijnen, als een spoor achtergelaten door dit ongeval. Frida Kohlo zou haar hele leven met ongeneeslijke pijn in haar heupbot leven.

Frida Kohlo moest als gevolg van dit ongeval 32 operaties ondergaan. Haar been, dat trilde als gevolg van polio, was niet bestand tegen deze procedures en had gangreen, dus haar eerder genoemde rechterbeen zou in 1954 worden geamputeerd. Kohlo kon het ziekenhuis 1 maand na het ongeval verlaten. Frida, die begon met schilderen met de aanmoediging van haar familie en vrienden, wijdde zich aan het schilderen om van het leed en de pijn af te komen. Ze kon echter niet uit bed komen. Om deze reden begon ze haar eigen zelfportretten te schilderen door een spiegel tegenover haar bed op het plafond te plaatsen. Het eerste schilderij van Frida Kohlo is Zelfportret in een fluwelen jurk. De schilderes, die in 1926 haar eerste schilderij schilderde, kon na het ongeval twee jaar lang niet opstaan.

Frida Kahlo na het ongeval

Frida Kohlo kon pas in 1927 na het ongeval haar eerste stappen zetten. Kohlo, die tot dan toe niet uit bed had kunnen komen en via het nieuws over de politiek van het land moest leren, begon op de dag dat ze opstond dichter bij kunst- en politieke kringen te komen. Ze ontmoette de Cubaanse leider Julio Antenio Mella en fotograaf Tina Modotti en begon een vaste vriendschap met het duo te vormen. Als drie vrienden woonden ze de tentoonstellingen van de kunstenaars uit die tijd bij, de uitnodigingen van de politici en de discussies van de socialisten. Na al deze activiteiten werd Kohlo in 1929 lid van de Mexicaanse Communistische Partij.

Frida Kahlo en het huwelijksleven

Terwijl Frida Kohlo naam maakte met haar schilderijen, besloot haar vriendin Tina Modotti haar voor te stellen aan een schilder zoals zij. Diego Rivera, bekend als de Mexicaan Michelangelo, zou de echtgenoot van Frida Kohlo worden. Frida liet Diego haar schilderijen zien tijdens hun eerste ontmoeting en stemde ermee in met hem te trouwen toen er een romantische relatie tussen hen begon. Het stel trouwde op 21 augustus 1929. Rivera trouwde voor de derde keer met Frida. Hun huwelijk staat in de kunstwereld bekend als het ‘huwelijk van de olifant en de duif’.

Hoewel Frida Kohlo tot nu toe niet is gestopt met schilderen, zijn haar schilderijen over het algemeen geen zelfportretten. Gespecialiseerd in het tekenen van levenloze objecten, maakte Frida haar tweede zelfportret in het jaar dat ze trouwden. Dit tweede zelfportret werd in 2000 door een Amerikaanse verzamelaar gekocht voor 5 miljoen dollar. Frida Kohlo's echtgenoot Rivera was ook lid van de Communistische Partij. Hij werd echter uit de partij gezet in het jaar dat ze trouwden. Frida besloot om deze reden het feest te verlaten. Na deze ontwikkelingen ging het echtpaar in de VS wonen. Het echtpaar verhuisde in 1930 naar de VS en verdiende de kost met het maken van muurschilderingen. Kohlo creëerde haar werk genaamd 'Frida en Diego Rivera' in de VS, waar ze tot 1933 verbleven. Dit werk is gemaakt door Frida Kohlo op basis van de trouwfoto's van het stel. Het schilderij is de enige tekening onder de werken van Frida Kohlo waarop Diego te zien is. Tegelijkertijd werd dit werk opgenomen in de jaarlijkse tentoonstelling georganiseerd door de San Francisco Women Artists Society. Dit is dan ook het eerste schilderij van Kohlo dat op een tentoonstelling wordt tentoongesteld.

Een stormachtig huwelijk

Het huwelijk van het echtpaar was behoorlijk ingewikkeld. Vanwege gezondheidsproblemen onderging Frida Kohlo een abortus. Bovendien werd Kohlo, die veel miskramen had gehad, in dit stadium ook blootgesteld aan de ontrouw van haar man. Kohlo, die hoorde dat haar man haar bedroog, verliet hem in 1939. Het stel hertrouwde echter een jaar later. Na hun tweede huwelijk verhuisden ze naar het Blauwe Huis waar Frida Kohlo werd geboren en getogen.

Het was bekend dat Frida relaties had met verschillende mannen voordat ze zelfs maar hun huwelijk hadden beëindigd. Een van hen, de Russische revolutionair Leon Trotski, trok na verloop van tijd in Frida's huis. Trotski, die met speciale toestemming van de president van Rivera bij Frida introk, scheidde zich van Frida nadat hij hoorde over de relatie van zijn vrouw met Frida. Frida was een van de mensen die werden ondervraagd na de moordaanslag op Trotski. Na een tijdje vond Frida het passend om Mexico te verlaten. Daarna keerde ze terug naar Rivera in San Francisco.

De laatste jaren van Frida Kahlo

Kohlo, wier gezondheid regelmatig achteruitging, wijdde zich nog meer aan het schilderen om haar pijn te onderdrukken. Ze opende tentoonstellingen niet alleen in Mexico, maar ook in Amerika en Frankrijk. Toen het Frida Kohlo-verhaal eindigde, bracht de tentoonstelling die ze in 1938 in New York opende haar grote bekendheid. De tentoonstelling die ze in 1939 in Parijs opende, trok de aandacht van zelfs de beroemdste schilders uit die periode. Haar schilderijen werden zeer geprezen op de tentoonstelling in Parijs en haar werd aangeboden lessen te volgen aan de La Esmeralde Art School, een van de machtigste kunstscholen van die periode. Frida accepteerde dit aanbod en ondanks haar verslechterende gezondheid gaf ze daar tien jaar lang kunstles. Dit onderwijsproces, dat in 1943 begon, werd in 1953 opgeschort toen Kohlo's gezondheid volledig verslechterde. Een groep studenten kwam echter op verzoek van Kohlo naar haar huis en zette haar lessen voort. Deze groep studenten heette Los Fridos.

In de laatste jaren van haar leven, in 1948, solliciteerde ze bij de Mexicaanse Communistische Partij en verklaarde dat ze weer lid wilde worden. Nadat haar verzoek was ingewilligd, werd ze in 1950 in het ziekenhuis opgenomen vanwege problemen met haar wervelkolom. Ze moest daar 9 maanden blijven. Toen ze echter na negen maanden uit het ziekenhuis werd ontslagen, wijdde ze zich nog meer aan haar eigen schilderijen en opende ze in april 1953 een persoonlijke tentoonstelling in Mexico-Stad. Haar rechterbeen werd geamputeerd vanwege gangreen dat in juli van hetzelfde jaar optrad. .

Hoe stierf Frida Kahlo?

Kohlo stierf op 13 juli 1954 als gevolg van een longembolie. Het laatste schilderij dat ze schilderde, 'Lang leve het leven', werd in haar huis gevonden. Dit schilderij was een stilleven. Haar lichaam werd de dag na haar dood gecremeerd en in het Blauwe Huis geplaatst. Het Blauwe Huis werd in 1955 door Diego Rivera aan de staatskas geschonken.

Frida Kohlo's werken

Frida Kohlo heeft 143 werken. 55 van deze werken zijn zelfportretten. Het meesterschap in haar schilderijen, vooral haar zelfportretten, trok ook de aandacht van Pablo Picasso. Om deze reden zei Picasso over Kohlo: ‘We weten niet hoe we menselijke gezichten zoals zij moeten tekenen.’ Frida had vaak huisdieren. Om deze reden tekende ze samen portretten van haar huisdieren. De tekening die ze in 1941 maakte met de titel 'Ik en mijn papegaaien' en het 'Zelfportret met apen' dat ze in 1943 maakte, zijn hiervan voorbeelden.