ชีวิตที่ไม่รู้จัก ผลงาน และคำพูดที่มีความหมายของ Frida Kahlo

จิตรกรซึ่งมีชื่อจริงว่า Magdalena Carmen Frida Kohlo Calderon เป็นชาวเม็กซิกัน เธออาศัยอยู่ระหว่างปี 1907 ถึง 1954 จิตรกรซึ่งกลายเป็นไอคอนยอดนิยม ได้รับการนิยามว่าเป็นเซอร์เรียลลิสต์ อย่างไรก็ตาม เธอมักจะปฏิเสธขบวนการเหนือจริงอยู่เสมอ คำถามที่ว่าใครคือฟรีดา โคห์โล สามารถตอบได้สั้นๆ ดังนี้

ชีวิตของฟรีดา คาห์โล

จิตรกร Frida Kohlo เกิดเมื่อปี 1907 ในเมือง Coyoacan ทางตอนใต้ของเม็กซิโก จิตรกรซึ่งเป็นที่รู้จักจากความอ่อนไหวต่อกิจกรรมทางสังคมและการเกี่ยวข้องกับการเมืองของเธอเกิดในปี 1907 แต่ได้ประกาศวันเกิดของเธอในวันที่ 7 กรกฎาคม 1910 ซึ่งเป็นวันแห่งการปฏิวัติเม็กซิโก เธอปรารถนาให้ชีวิตของเธอเริ่มต้นด้วยการกำเนิดเม็กซิโกยุคใหม่ที่ทันสมัยและเป็นประชาธิปไตย

อย่างไรก็ตาม ชีวิตของจิตรกรยังคงดำเนินต่อไปด้วยความยากลำบากอย่างยิ่ง เธอป่วยเป็นโรคโปลิโอเมื่ออายุได้ 6 ขวบ และมีอาการเดินกะเผลกที่ขาข้างหนึ่งของเธอ อาการเดินกะเผลกพยายามกำจัดหรือบรรเทาด้วยแผ่นไม้ภายใต้กรอบของความเป็นไปได้ทางการแพทย์ในยุคนั้น สิ่งนี้ทำให้ฟรีดา โคห์โลได้รับฉายาที่โหดร้ายเช่น "ฟริดาขาไม้"

Frida Kohlo ใช้ชีวิตด้วยความพิการนี้ ในช่วงวัยรุ่น เธอได้รับรางวัลโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาแห่งชาติ ซึ่งให้การศึกษาที่ดีที่สุดในภูมิภาคของเธอ ในโรงเรียนที่มีความหลากหลายแห่งนี้ สิ่งสำคัญไม่ใช่แค่ผ่านชั้นเรียนเท่านั้น โรงเรียนมีเป้าหมายที่จะผลิตศิลปินที่มีประสิทธิภาพมากในสาขาต่างๆ เช่น ศิลปะ วิทยาศาสตร์ ปรัชญา และวรรณกรรม ดังนั้นนักศึกษาทุกคนจึงต้องมีความสนใจในสาขาเหล่านี้ ดังนั้นฟรีดาจึงได้รับการเคลื่อนไหว มุมมอง และทักษะที่จะมีอิทธิพลต่อชีวิตศิลปะของเธอในโรงเรียนแห่งนี้ ชื่ออย่าง Alejandro Gomez Arias, Jose Gomez Robleda และ Alfonso Villa ซึ่งจะกลายเป็นบุคคลสำคัญทางปัญญาในเม็กซิโก คือเพื่อนร่วมโรงเรียนของ Kohloâ โคห์โลซึ่งมีเป้าหมายที่จะพัฒนางานศิลปะและมุมมองของเธอที่โรงเรียนก็กลายเป็นสมาชิกของกลุ่มวรรณกรรมอนาธิปไตย ฟรีดา โคห์โล ผู้ซึ่งตั้งเป้าจะเป็นนักแสดงหญิงที่แข็งแกร่ง ชีวิตของเธอเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงจากอุบัติเหตุจราจร

อุบัติเหตุที่เปลี่ยนชีวิตของ Frida Kahlo

เมื่อวันที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2468 ฟรีดา โคห์โล ซึ่งอายุ 18 ปี ประสบอุบัติเหตุร้ายแรงเมื่อรถบัสที่เธอโดยสารอยู่ชนรถรางระหว่างทางกลับบ้านจากโรงเรียน โคห์โลซึ่งสูญเสียเพื่อนไปหลายคนในอุบัติเหตุครั้งนี้ ก็ประสบอาการบาดเจ็บที่หลังและสะโพกหักอย่างรุนแรงในอุบัติเหตุครั้งนี้เช่นกัน แท่งเหล็กอันหนึ่งของรถรางเข้าไปในสะโพกซ้ายของ Kohlo และออกจากกระดูกเชิงกรานของเธอ ชีวิตที่เหลือของ Kohlo จะต้องอยู่ร่วมกับแพทย์ โรงพยาบาล และยารักษาโรค เพื่อเป็นร่องรอยจากอุบัติเหตุครั้งนี้ Frida Kohlo จะมีชีวิตอยู่กับความเจ็บปวดที่รักษาไม่หายในกระดูกสะโพกของเธอตลอดชีวิตของเธอ

Frida Kohlo ได้รับการผ่าตัด 32 ครั้งเนื่องจากอุบัติเหตุครั้งนี้ ขาของเธอซึ่งกระตุกเนื่องจากโรคโปลิโอ ไม่สามารถทนต่อขั้นตอนเหล่านี้ได้และเนื้อตายเน่า ดังนั้นขาขวาดังกล่าวของเธอจึงถูกตัดออกในปี พ.ศ. 2497 โคห์โลสามารถออกจากโรงพยาบาลได้ 1 เดือนหลังเกิดอุบัติเหตุ ฟรีดา ซึ่งเริ่มวาดภาพด้วยการสนับสนุนจากครอบครัวและเพื่อนๆ ของเธอ อุทิศตนให้กับการวาดภาพเพื่อขจัดความทุกข์และความเจ็บปวด อย่างไรก็ตามเธอไม่สามารถลุกจากเตียงได้ ด้วยเหตุนี้ เธอจึงเริ่มวาดภาพเหมือนตนเองโดยติดกระจกไว้บนเพดานตรงข้ามกับเตียงของเธอ ภาพวาดชิ้นแรกของ Frida Kohlo คือภาพเหมือนตนเองในชุดกำมะหยี่ จิตรกรผู้วาดภาพชิ้นแรกของเธอในปี พ.ศ. 2469 ไม่สามารถลุกขึ้นได้เป็นเวลา 2 ปีหลังจากเกิดอุบัติเหตุ

Frida Kahlo หลังเกิดอุบัติเหตุ

Frida Kohlo สามารถก้าวแรกได้ในปี 1927 หลังเกิดอุบัติเหตุเท่านั้น โคห์โลที่ลุกจากเตียงไม่ได้เลยจนต้องเรียนรู้การเมืองของประเทศจากข่าว เริ่มเข้าใกล้แวดวงศิลปะและการเมืองในวันที่เธอตื่นนอน เธอได้พบกับผู้นำคิวบา Julio Antenio Mella และช่างภาพ Tina Modotti และเริ่มสร้างมิตรภาพกับทั้งคู่เป็นประจำ ในฐานะเพื่อนสามคน พวกเขาได้เข้าร่วมนิทรรศการของศิลปินในยุคนั้น คำเชิญของนักการเมือง และการอภิปรายของนักสังคมนิยม หลังจากกิจกรรมทั้งหมดนี้ Kohlo ก็กลายเป็นสมาชิกของพรรคคอมมิวนิสต์เม็กซิกันในปี 1929

Frida Kahlo และชีวิตแต่งงาน

ในขณะที่ Frida Kohlo สร้างชื่อให้ตัวเองด้วยภาพวาดของเธอ Tina Modotti เพื่อนของเธอตัดสินใจแนะนำเธอให้รู้จักกับจิตรกรเช่นเดียวกับเธอ Diego Rivera หรือที่รู้จักในชื่อ Michelangelo ชาวเม็กซิกัน จะกลายเป็นสามีของ Frida Kohloâ ฟรีดาแสดงภาพวาดของเธอให้กับดิเอโกในระหว่างการพบกันครั้งแรกและตกลงที่จะแต่งงานกับเขาเมื่อความสัมพันธ์โรแมนติกเริ่มต้นขึ้นระหว่างพวกเขา ทั้งคู่แต่งงานกันเมื่อวันที่ 21 สิงหาคม พ.ศ. 2472 ริเวร่าแต่งงานกับฟรีด้าเป็นครั้งที่สาม การแต่งงานของพวกเขาเป็นที่รู้จักในชุมชนศิลปะว่าเป็น "การแต่งงานของช้างกับนกพิราบ"

แม้ว่า Frida Kohlo จะยังไม่หยุดวาดภาพจนถึงขณะนี้ แต่ภาพวาดของเธอโดยทั่วไปไม่ใช่ภาพเหมือนตนเอง Frida มีความเชี่ยวชาญในการวาดภาพวัตถุที่ไม่มีชีวิต และวาดภาพตนเองเป็นครั้งที่สองในปีที่พวกเขาแต่งงานกัน ภาพเหมือนตนเองชุดที่สองนี้ถูกซื้อโดยนักสะสมชาวอเมริกันในราคา 5 ล้านเหรียญสหรัฐในปี พ.ศ. 2543 ริเวรา สามีของฟรีดา โคห์โลก็เป็นสมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์เช่นกัน อย่างไรก็ตาม เขาถูกไล่ออกจากงานปาร์ตี้ในปีที่พวกเขาแต่งงานกัน ฟรีดาตัดสินใจออกจากงานปาร์ตี้ด้วยเหตุนี้ หลังจากพัฒนาการเหล่านี้ ทั้งคู่ก็เริ่มใช้ชีวิตในสหรัฐอเมริกา ทั้งคู่ย้ายไปอยู่ที่สหรัฐอเมริกาในปี 2473 และหาเลี้ยงชีพด้วยการวาดภาพฝาผนัง Kohlo สร้างผลงานของเธอชื่อ 'Frida และ Diego Rivera' ในสหรัฐอเมริกา ซึ่งพวกเขาอยู่จนถึงปี 1933 งานนี้ทำโดย Frida Kohlo จากภาพถ่ายงานแต่งงานของทั้งคู่ ภาพวาดนี้เป็นเพียงภาพวาดเดียวในบรรดาผลงานของ Frida Kohlo ที่มีดิเอโกด้วย ในเวลาเดียวกัน งานนี้รวมอยู่ในนิทรรศการประจำปีที่จัดโดย San Francisco Women Artists Society ดังนั้นนี่จึงเป็นภาพวาดของโคห์โลชิ้นแรกที่จะจัดแสดงในนิทรรศการใดๆ

การแต่งงานที่เต็มไปด้วยพายุ

การแต่งงานของทั้งคู่ค่อนข้างซับซ้อน เนื่องจากปัญหาสุขภาพ Frida Kohlo จึงทำแท้ง นอกจากนี้ โคห์โลซึ่งมีการแท้งบุตรหลายครั้ง ยังได้รับรู้ถึงทัศนคตินอกใจของสามีของเธอในระยะนี้ด้วย โคห์โลซึ่งรู้ว่าสามีของเธอนอกใจเธอ ทิ้งเขาไปในปี 2482 อย่างไรก็ตาม ทั้งคู่แต่งงานใหม่อีกครั้งในอีกหนึ่งปีต่อมา หลังจากแต่งงานครั้งที่สอง พวกเขาก็ย้ายไปอยู่ที่บลูเฮาส์ซึ่งเป็นสถานที่เกิดและเติบโตของฟรีดา โคห์โล

เป็นที่ทราบกันดีว่าฟรีดามีความสัมพันธ์กับผู้ชายหลายคนก่อนที่พวกเขาจะยุติการแต่งงานด้วยซ้ำ หนึ่งในนั้นคือ Leon Trotsky นักปฏิวัติชาวรัสเซีย ย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านของ Frida เมื่อเวลาผ่านไป รอตสกีซึ่งย้ายมาอยู่กับฟรีดาโดยได้รับอนุญาตเป็นพิเศษจากประธานาธิบดีริเวรา ได้แยกทางกับฟรีดาหลังจากทราบเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างภรรยาของเขากับฟรีดา ฟรีดาเป็นหนึ่งในคนที่ถูกสอบปากคำหลังจากการพยายามลอบสังหารรอทสกี้ หลังจากนั้นไม่นาน ฟรีดาก็พบว่าสมควรที่จะออกจากเม็กซิโก หลังจากนั้นเธอก็กลับมาที่ริเวร่าในซานฟรานซิสโก

ปีสุดท้ายของ Frida Kahlo

โคห์โลซึ่งสุขภาพเริ่มทรุดโทรมลงบ่อยครั้ง ทุ่มเทให้กับการวาดภาพมากขึ้นเพื่อระงับความเจ็บปวดของเธอ เธอเปิดนิทรรศการไม่เพียงแต่ในเม็กซิโก แต่ยังในอเมริกาและฝรั่งเศสด้วย เมื่อเรื่องราวของ Frida Kohlo สิ้นสุดลง นิทรรศการที่เธอเปิดในนิวยอร์กในปี 1938 ก็ทำให้เธอมีชื่อเสียงอย่างมาก นิทรรศการที่เธอเปิดในปารีสในปี พ.ศ. 2482 ดึงดูดความสนใจของแม้แต่จิตรกรที่มีชื่อเสียงที่สุดในยุคนั้น ภาพวาดของเธอได้รับการยกย่องอย่างสูงในนิทรรศการที่ปารีส และเธอได้รับการเสนอให้เข้าเรียนที่โรงเรียนศิลปะ La Esmeralde ซึ่งเป็นหนึ่งในโรงเรียนศิลปะที่ทรงพลังที่สุดในยุคนั้น ฟรีดายอมรับข้อเสนอนี้ และแม้ว่าสุขภาพของเธอจะย่ำแย่ แต่เธอก็สอนศิลปะที่นั่นเป็นเวลา 10 ปี กระบวนการศึกษานี้ซึ่งเริ่มในปี พ.ศ. 2486 ถูกระงับในปี พ.ศ. 2496 เมื่อสุขภาพของ Kohlo แย่ลงอย่างสิ้นเชิง อย่างไรก็ตาม มีนักเรียนกลุ่มหนึ่งมาที่บ้านของเธอตามคำขอของ Kohlo และเรียนต่อ นักเรียนกลุ่มนี้เรียกว่าลอส ฟริดอส

ในช่วงปีสุดท้ายของชีวิต ในปี พ.ศ. 2491 เธอสมัครเข้าร่วมพรรคคอมมิวนิสต์เม็กซิโก และระบุว่าเธอต้องการจะเป็นสมาชิกอีกครั้ง หลังจากที่คำขอของเธอได้รับการยอมรับ เธอก็เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลในปี พ.ศ. 2493 เนื่องจากมีปัญหาเกี่ยวกับกระดูกสันหลัง เธอต้องอยู่ที่นั่นเป็นเวลา 9 เดือน อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอได้รับการปล่อยตัวออกจากโรงพยาบาลหลังจากผ่านไป 9 เดือน เธอก็ทุ่มเทให้กับภาพวาดของตัวเองมากยิ่งขึ้น และเปิดนิทรรศการส่วนตัวที่เม็กซิโกซิตี้ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2496 ขาขวาของเธอถูกตัดขาดเนื่องจากเนื้อตายเน่าที่เกิดขึ้นในเดือนกรกฎาคมของปีเดียวกัน .

Frida Kahlo เสียชีวิตอย่างไร?

โคห์โลเสียชีวิตเมื่อวันที่ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2497 เนื่องจากหลอดเลือดอุดตันที่ปอด ภาพวาดสุดท้ายที่เธอวาด 'Long Live Lifeâ ถูกพบในบ้านของเธอ ภาพวาดนี้เป็นเพียงหุ่นนิ่ง ศพของเธอถูกเผาในวันรุ่งขึ้นหลังจากที่เธอเสียชีวิต และนำไปไว้ที่บลูเฮาส์ บ้านสีน้ำเงินได้รับการบริจาคให้กับคลังของรัฐโดยดิเอโก ริเวราในปี 1955

ผลงานของฟรีดา โคห์โล

Frida Kohlo มีผลงาน 143 ชิ้น ผลงาน 55 ชิ้นนี้เป็นภาพเหมือนตนเอง ความเชี่ยวชาญในการวาดภาพของเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการถ่ายภาพตนเองของเธอ ยังดึงดูดความสนใจของปาโบล ปิกัสโซ อีกด้วย ด้วยเหตุนี้ Picasso จึงกล่าวถึง Kohlo ว่า "เราไม่รู้วิธีวาดใบหน้ามนุษย์เหมือนเธอ" ฟรีด้ามักจะมีสัตว์เลี้ยง ด้วยเหตุนี้ เธอจึงวาดภาพสัตว์เลี้ยงของเธอไว้ด้วยกัน ภาพวาดที่เธอทำในปี 1941 ชื่อ “Me and My Parrots” และ “Self-Portrait with Monkeys” ที่เธอทำในปี 1943 เป็นตัวอย่างหนึ่งของภาพวาดเหล่านี้